Agresif davranışlar her yaşta bir çocukta ortaya çıkabilir. Saldırgan çocuklar başkalarına hakaret eder, onları tehdit eder, kavga eder ve kavga eder.
Bazen bu karakter özelliği çocuğun sinir sisteminin bir özelliği ile ilişkilidir. Zayıf dengesiz bir merkezi sinir sistemine sahipse, hem fiziksel hem de psikolojik herhangi bir rahatsızlığa tahammül etmez. Saldırganlık yoluyla çocuk korkusunu, yorgunluğunu ve kötü sağlığını ifade eder.
Ancak çoğu zaman, ebeveynler çocukta saldırganlık oluşumuna katkıda bulunur. Sık sık çatışırlarsa, saygısızlık ve zulüm gösterirlerse, çocuklar bu davranışı kopyalamaya başlarlar. Eğitimdeki bazı hatalar, çocuğun kontrol edilemez ve agresif büyümesine yol açabilir.
10. Yükseltilmiş tonlarda konuşma alışkanlığı
Ebeveynlerin sadece çocukla değil, diğer insanlarla da iletişim kurması norm haline gelmişse, bebeğin bu iletişim tarzını benimsediğine şaşırmamak gerekir. Genellikle kaba ve kabadur, ancak annesinin veya babasının ağlamasına dikkat etmez.
Uzmanlar, bir kişinin dikkat çekmek için yükseltilmiş tonlarda konuşmaya başladığından emindir. Ancak, ortaya çıktığı gibi, psikolojik yasalar ona karşı çalışıyor. Birisi sesini kaldırır kaldırmaz muhatap ret mekanizmasını harekete geçirir. Ne hakkında konuştuklarını duyuyor, ama her şey "kulakları geçiyor". Bir çığlık, zayıflığın bir işaretidir.
Bir kişi kendinden emin değilse, statüsünü bir çığlık ile oluşturmaya çalışır. Genellikle ebeveynler çocuğa bağırır, çünkü en çaresizdir, patron olarak işten çıkaramaz ya da tanıdık olarak geri dönemez. Sonra çocuk daha güçlü olanın haklı olduğu sonucuna varır. Ve ondan daha zayıf olanlarla zalim, saldırgan olur.
9. Bir çocuğa yemin ediyorsun
Genellikle kocanızla veya diğer akrabalarınızla işleri halletmeniz gerekir, çünkü herkes çatışma olmadan yaşayamaz. Ancak, ailenizde olsalar bile, asla çocukların önünde yemin etmeyin.
Çocuk büyüyecek, kendi ailesini oluşturacak. Tıpkı ebeveynleri gibi ilişkiler kuracak, bu durumda yaşam partnerine sürekli saldırganlık gösterecektir. Örneğin, babaya sempati duyduğunda tüm kadınlara ya da annesine pişmanlık duyması durumunda erkeklere bir ya da başka bir cinsiyete karşı olumsuz bir tutum oluşturabilir.
Çocuk büyür ve olumsuz iletişim deneyimini emer, düşmanlığı gözlemler. Onun için bu norm haline geliyor ve aynı şekilde davranmaya başlıyor. Onun için herhangi bir çatışma travmatik bir durumdur, bunun sonucu korku, endişe ve bazen nevroz, akıl hastalığı olabilir.
8. Onu sürekli cezalandırıyorsun
Herhangi bir ceza, sadece fiziksel değil, en yıkıcı eğitim yöntemidir. Genellikle, cezalandırırken, ebeveynler ona “Bunu yapma!” Bilgilerini aktarmaya çalışırlar, ancak tam olarak nasıl hareket edeceğini açıklamayı unutun. Çocuk bir duygu fırtınası yaşar: huzursuzluk, aşağılanma, intikam. Bunlardan hiçbiri iyi davranış oluşumuna katkıda bulunmaz.
Sık sık cezalandırılırsa, ailesine düşman olur. Ürkek çocuklar agresif olanlara kapanırlar ve kolayca uyarılırlar. Cezalar nedeniyle, çocuklarda korku ortaya çıkar, patolojik hale gelmenin yanı sıra yalan söyleme, düşmanlık ve intikam alışkanlığı haline gelebilir.
7. Çocuğun isteklerine ancak kızdıktan sonra tepki göster
Çocuk sizden bir şey ister, ancak çocuğun ihtiyaçlarına dikkat etmek yerine onu görmezden gelirsiniz. Herhangi bir istek olabilir: bir bardak su, yatmadan önce bir hikaye dinlemek, onunla masa oyunları oynamak, vb.
Sadece seninle konuştuğunda, çocuğu dinlemezsin, ama kızarsa, çığlık atmaya ve bir şeyler kırmaya başla, ona hızlı bir şekilde istediğini verirsin. Çocuk hatırlıyor: Sadece saldırganlık kullanarak bir şey başarabilirim. Ve kontrol edilemez ve gürültülü büyüdüğüne şaşırmayın.
6. Çocuğa sadece kendisinin suçlanacağı konusunda ilham veriyorsunuz
Bebeğe bağırdın, onu cezalandırdın ve sonra suçlanacak kişinin sen olmadığına ikna oldun, ama kendisi. Böylece kurbanın kendisinin herhangi bir saldırganlıktan sorumlu olduğunu öğrenecek. Ve gelecekte, pişmanlık duymadan başkalarına kolayca saldırabilecektir. Bir ebeveyn bebeğe suçluluk hissi verirse, birçok kompleksi olan bir kişi büyüyecek, inisiyatif eksikliği, çocuksu bir büyüme olacaktır.
5. Bir çocuğa neden ona kızdığını asla açıklamıyorsun
“Çünkü öyle söyledim” veya “çok gerekli” argümanları inandırıcı değil. Bebek sizi bir şeyle üzerse, yanlış bir şey yaptıysa, kesinlikle doğru şeyi nasıl yapacağınızı ve neden kızgın olduğunuzu açıklaması gerekir. Sadece çığlık atarsanız, çocuk anksiyete ve sonuç olarak agresif davranış geliştirir.
4. Çocuğunuz sürekli aksiyon filmleri izliyor
Şiddet sahneleri çocukların ruhunu etkiler. Bir yetişkin ekranda gördüğü her şeyi eleştirel olarak değerlendirebilir. Ve çocuk bu davranmanız gereken şey olduğundan emindir, gördüklerinizi eyleme rehber olarak algılar.
Suçlu bir düşünce tarzı oluşturuyor: suçluyu mutlaka yasal yöntemlerle değil, yok etmeniz gerekiyor. Güçlü ve zengin istediklerini yapabilirler. Çocuklar şiddetin yardımıyla tüm sorunların çözülmesi gerektiğini düşünmeye başlar ve birçok insanı vuran ve öldüren iyi bir kahraman olabilir.
Bir kişi TV ekranına baktığında, beyni şiddet sahnelerine olduğu gibi tepki verir: kaygı ve korku, kendinden şüphe, saldırganlıktan kaçma veya gösterme ihtiyacı ortaya çıkar. Bu tür sahneleri sürekli görürse, onlara olan duyarlılığı kaybolur. Çocuk şiddete alışır ve soğuk kanda çok iyi şeyler yapmaz.
3. Bir çocuğu asla övmezsiniz
Eğer bir şey başardıysa, başarılarını ve başarılarını kutlamak istemezsiniz. Ancak aynı zamanda sürekli olarak eksikliklerine odaklanır, böylece sürekli mükemmellik için çabalar.
Ancak bu tür ebeveynler bebekte aşağılık kompleksi getirir. Kendisine yönelik saldırganlık gibi görünüyor. Kendisinden memnun olmayan bir kişi hayattan zevk alamaz; içinde olumsuz bir birikir, bu da başka insanlarla sonuçlanabilir.
2. Zor bir durumda bebek için ayağa kalkmayın
Diğer çocuklar onu incitiyor, oyuncaklarını götürüyor, ama müdahale etmek istemiyorsunuz çünkü Çocuğun geri vermeyi öğrenmesi gerektiğinden emin olun. Ve eğer kendini koruyamazsa, bu onun için bir tür yaşam okulu. Çocukların doğru davranışları ebeveynler tarafından öğretilmelidir. Ve saldırganlığı teşvik ederek, çocuğu güçlü ve kendinden emin hale getirmeyeceksiniz, ancak ruhunu sakatlayacaksınız.
1. Çocuğunuz yeterince uyumuyor
Çocuğun sinir sistemi dinlenmeye ve iyileşmeye ihtiyaç duyar. Geç yatmasına izin verirseniz ve sonra sabah uyanırsanız, vücudu buna cevap veremez. Melatonin sentezi yavaşlar, stres hormonu kortizol seviyesi yükselir. Bu nedenle, çocuklar dürtüsel, sinirli olurlar, ruh halleri genellikle değişir. Bir uyku düzenini gözlemlemek önemlidir, çocuk yorgunluk birikmemelidir.